သရဏဂုံတည္မႈ၊ သရဏဂုံပ်က္မႈ

သရဏဂုံတည္မႈ၊ သရဏဂုံပ်က္မႈသည္ေန႔ရက္အပုိင္းအၿခားႏွင့္ မွန္းထား၍ ခံယူေဆာက္တည္ရေသာ အရာမ်ိဳးမဟုတ္၊ ေန႔ရက္အပုိင္းအၿခားႏွင့္ ခံယူေဆာက္တည္၍မရ၊ ပါဏုေပတံ အသက္ထက္ဆုံးၿပဳ၍ ခံယူေဆာက္တည္ရေသာ အရာမ်ိဳးေပတည္း၊ ပါဏုေပတံ-အသက္ထက္ဆုံးၿပဳ၍ ခံယူေဆာက္တည္မွရ၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ သိကၡာပုဒ္တုိ႔သာလွ်င္ ပုိင္းၿခားေသာ ေန႔ရက္ကုိလြန္လွ်င္ ပ်က္မႈဟူ၍ အသီးအၿခားရွိသည္၊ သရဏဂုံ၌ ပုိင္းၿခားေသာေန႔ရက္ကုိလြန္၍ ပ်က္မႈမရွိ၊ ေသလြန္မွ ပ်က္မႈသာရွိသည္။ (က်ဴးလြန္၍ပ်က္မႈကား-သီလ,သရဏဂုံ ၂ ပါးစုံပင္ရွိ၏။)

အထူးမူကား

၁။ တစ္ခုေသာသိကၡာပုဒ္ကုိ က်ဴးလြန္ခဲ့လွ်င္ ၅- ပါး၊ ၈-ပါး အကုန္ပ်က္နည္းတစ္မ်ိဳး

၂။ တစ္ခုေသာသိကၡာပုဒ္ကုိ က်ဴးလြန္ခဲ့လွ်င္ တစ္ပါးေသာ သိကၡာပုဒ္ကား မပ်က္၊ က်ဴးလြန္ေသာ သိကၡာပုဒ္ တစ္ခု္သာပ်က္နည္းတစ္မ်ိဳး ဟူ၍ ၂-မ်ိဳးရွိ၏။

၁။ ပဥၥသိကၡာပဒါနိ သမာဓိယာမိ၊ အ႒ ဥေပါသထဂၤါနိ သမာဓိယာမိ-ဟူ၍ တေပါင္းတည္း ခံယူေဆာက္တည္ရာ၌ တစ္ခုပ်က္လွ်င္ အကုန္ပ်က္၏။

၂။ ယခုကာလ၌ကဲ့သုိ႔ အသီးသီးခံယူေဆာက္တည္ရာ၌ တစ္ခုခုကုိက်ဴးလြန္မိလွ်င္ က်ဴးလြန္မိေသာ သိကၡာပုဒ္သာပ်က္၏ ဟု သေမၼာဟ၀ိေနဒနီ သိကၡာ၀ိဘင္း အ႒ကထာ၌လာ၏။

သရဏဂုံ အရာ၌မူကား

ထုိကဲ့သုိ႔မဟုတ္၊ တေပါင္းတည္း ခံယူေဆာက္တည္သည္ၿဖစ္ေစ၊ အသီးသီး

က်ဴးလြန္သည္ရွိေသာ္ တေပါင္းတည္းသာပ်က္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္-

၁၊ သိကၡာပုဒ္တုိ႔မွာ က်ဴးလြန္ၿခင္းေၿမာက္ရန္ အဂါၤအသီးအသီးရွိၾကကုန္၏။

၁။ ရွင္ေဂါတမဘုရားကုိ ဘုရားမဟုတ္၊ ရွင္ေဂါတမ၏ တရားကုိ တရားမဟုတ္၊ ရွင္ေဂါတမ၏ တပည့္သားအရိယာသံဃာကုိ သံဃာမေကာင္းမဟုတ္-ဟုတ္ စိတ္ဆုံးၿဖတ္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳက္နက္ ထုိသူမွာ သရဏဂုံပ်က္၏။

၂၊ တစ္ၾကိမ္ေဆာက္တည္၍ထားေသာ သရဏဂုံမည္သည္ မေသမီအတြင္း၌ အရွင္ေဂါတမ ဘုရား, အရွင္ေဂါတမ တရားး, အရွင္ေဂါတမတပည့္သား သံဃာ, အရွင္ေဂါတမသာသနာကုိ မကုိးကြယ္လုိၿပီ- ဟုဗုဒၶဘာသာကုိ စြန္႔၍ ခရစ္ယာန္ဘာသာအစရွိေသာ ဘာသာတစ္ခုခုးသုိ႔ ေၿပာင္းေရႊလွ်င္ သရဏဂုံပ်က္၏။

၃။ ထုိသုိ႔ေသာ စိတ္မ်ိဳးမရွိမူ၍ ဘုရားကုိလည္းေကာင္း, မဂ္ ၄-တန္, ဖုိလ္ ၄-တန္, နိဗၺာန္, ပရိယတ္တရားကုိလည္းေကာင္း၊ ၈-ေယာက္ေသာ အရိယာသံဃာေတာ္ကုိလည္းေကာင္း ယုံၾကည္ၿမဲ ကုိးကြယ္ၿမဲတုိင္းေသာ စိတ္ကုိ မစြန္႔မူ၍ ကုသုိလ္ပြါး, ပညာပြါး, ေဘးကင္း, ရန္ကင္းအားၿဖင့္ တစ္ပါးေသာပုဂၢဳိလ္, တစ္ပါးေသာဆရာ, မင္းစုိးရာဇာ, မိစၦာစုန္းနတ္အစရွိသည္ကုိ ရွိခုိး၀ပ္တြား ခ,စားရုိေသ ကုိးကြယ္ေလေသာ္လည္း သရဏဂုံ မပ်က္ပါ။

ထုိ႔ေၾကာင့္ သရဏဂုံမည္သည္ တစ္ၾကိမ္ခံယူေဆာက္တည္ၿပီးေနာက္ ဗုဒၶဘာသာကို မစြန္႔သမွ်ကာလပတ္လုံး အၿမဲတည္၏၊ အခါခါ ခံယူေတာက္တည္ဘြယ္ကိစၥမရွိ၊ သုိ႔ေသာ္လည္း အခါခါ ခံယူေဆာက္တည္မႈသည္ ကုသိုလ္တရား အသစ္အသစ္ ပြင့္လြင္းမႈၿဖစ္၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယခုကာလ၌ လူတုိ႔သည္ သရဏဂုံကိုလည္း သီလႏွင့္အတူ အခါခါ ခံယူေဆာက္တည္ၾကရကုန္၏၊ ၅ ပါးသီလကဲ့သုိ႔ က်ဴးလြန္မိခဲ့ေသာ္, ပ်က္စီးခဲ့ေသာ္-ဟု မိမိကုိယ္ကုိ မိမိစိတ္မခ်သာရွိ၍ အခါခါခံယူေဆာက္တည္ၾကကုန္သည္လည္းမဟုတ္၊ ဥေပါသထသီလကဲ့သုိ႔ ယခင္ကခံယူေဆာက္တည္ေသာ ေန႔ရက္အပုိင္းအၿခားကိုလြန္၍ ၿငိမ္းခဲ့ၿပီ -ဟု အခါခါ ခံယူေဆာက္တည္ၾကကုန္သည္လည္း မဟုတ္။

[ဤကား -သီလတည္မႈ, သီလပ်က္မႈ, သရဏဂုံတည္မႈ, သရဏဂုပ်က္မႈ ၂-ပါးတုိ႔၏ ကြဲၿပားၿခားနားပုံကုိ အက်ဥ္းအားၿဖင့္ ထင္ရွားေအာငၿပဆုိလုိက္ေသာ စကားတစ္ရပ္တည္း၊ က်မ္းဂန္ပါဠိ ယုတၱိသဘာ၀မ်ားကိုေနာက္မွၿပဆုိမည္။]

ကုိးကြယ္မႈ ၂-ပါးၿခားနားပုံကုိၿပၿခင္း

ေလာက၌ ကုိးကြယ္ရာၿပဳမႈမည္သည္ ၂-မ်ိဳးရွိ၏။

၁။ သရဏဂုံကိစၥႏွင့္ ကုိးကြယ္ရာၿပဳမႈ တစ္မ်ိဳး။

၂။ အထူးကုသုိလ္ၿဖစ္ပြားရန္ ကိစၥႏွင့္ကုိးကြယ္ရာ ၿပဳမႈတစ္မ်ိဳး။

၁။ သရဏဂုံကိစၥႏွင့္ ကိုးကြယ္ရာၿပဳမႈဆုိသည္ကား-သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိေတာ္မူေသာ သဗၺညဳၿမတ္စြာဘုရားကုိလည္းေကာင္း, မဂ္ ၄-တန္, ဖုိလ္ ၄-တန္, နိဗၺာန္, ပရိယတ္တည္းဟူေသာ ၁၀-ပါးေသာ တရားေတာ္ၿမတ္ကုိလည္းေကာင္း, သီလ၀န္, ဂုဏ၀န္ ကလွ်ာဏပုထုဇဥ္ရဟန္းႏွင့္တကြ ၈-ေယာက္ေသာ အရိယာသံဃာေတာ္ၿမတ္တုိ႔ကုိ လည္းေကာင္း အသက္ထက္ဆုံး အၿမဲနိစၥအားၿဖင့္ ယခုဘ၀၌ မိမိ၏ကုိးကြယ္ရာဟု ခံယူေဆာက္တည္၍ ကိုးကြယ္မႈသည္ သရဏဂုံကိစၥႏွင့္ ကိုးကြယ္ရာၿပဳမႈမည္၏။

၂။ ေစတီ, ပုထုိး, ရုပ္ပြား, ဆင္းတုတည္ေထာင္၍ ကုိးကြယ္မႈ၊ မိမိမိမိတုိ႔ ၾကည္ညဳိေလးၿမတ္ရာ ဂုိဏ္းသံဃာ ပုဂၢဳိလ္ကို မိမိတုိ႔ဆုိင္ရာ ဆရာသမားၿပဳလုပ္၍ အသီးသီး ကုိးကြယ္ၾကမႈမ်ားသည္ အထူးကုသိုလ္ၿဖစ္ပြားရန္ကိစၥႏွင့္ ကုိးကြယ္ရာၿပဳမႈမည္၏။

ထုိ ၂-မ်ိဳးတုိ႔တြင္

၁။ သရဏဂုံကိစၥႏွင့္ ကုိးကြယ္ရာၿပဳမႈသည္ ဗုဒၶဘာသာမွန္ၾကသူ နတ္, လူ, ၿဗဟၼာ သတၱ၀ါခပ္သိမ္း တစ္ထပ္တည္း တူမွ်ၾက၏၊ ဘယ္သူ၏ ကုိးကြယ္ရာက ယုတ္ည့ံသည္၊ ဘယ္သူ၏ကုိးကြယ္ရာက ၿမင့္ၿမတ္သည္ဟူ၍ မရွိၾကၿပီ။

၂။ အထူးကုသုိလ္ၿဖစ္ပြားရန္ ကိစၥႏွင့္ ကုိးကြယ္ရာၿပဳၾကမႈ၌ကား- ဘယ္သူ၏ ကုိးရာက ယုတ္ညံ့သည္၊ ဘယ္သူ၏ ကုိးကြယ္ရာက ၿမင့္ၿမတ္သည္ဟူ၍ အထူးထူးအေထြေထြရွိၾက

၏၊ အထူးကုိသိုလ္ၿဖစ္ပြားရန္ ကိစၥႏွင့္ ကိုးကြယ္ရာ ၿပဳၾကမႈသည္ကား- သရဏဂုံကိစၥမ်ိဳးမဟုတ္၊ ဤကဲ့သုိ႔ ကုိးကြယ္မႈႏွင့္ သရဏဂုံကိစၥ ၿပီးစီးသည္လည္း မဟုတ္၊ သရဏဂုံကိစၥကို ညစ္ႏြမ္းေစတတ္, ပ်က္စီးေစတတ္သည္လည္း မဟုတ္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ခုဒၵကပါဌအ႒ကထာ၍-

ဤသရဏဂုံသုိ႔ ကပ္ၿပီးေသာသူအား တစ္ပါးေသာ ဘိကၡဳသံဃာ၌လည္းေကာင္း, ဘိကၡဳနီသံဃာ၌လည္းေကာင္း, ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာ၌လည္းေကာင္း, စတု၀ဂၢစသည္ အၿပားရွိေသာ သမၼဳတိသံဃာ၌လည္းေကာင္း, သဗၺညဳတဘုရားကုိ ရည္စူး၍ ပဗၺဇိတအၿဖစ္သုိ႔ ေရာက္ေသာ သိကၡမာန္-သာမေဏ-သီတင္းသည္-ရေသ့-ပရဗုိဇ္တုိ႔၌လည္းေကာင္း ရွိခုိးၿခင္းစသည္ကုိ ၿပဳၿခင္းေၾကာင့္ ခံယူေဆာက္တည္၍ ထားအပ္ေသာ ပကတိသရဏဂုံသည္ ပ်က္စီးၿခင္း¸ ညစ္ႏြမ္းၿခင္းမရွိ- ဟူလုိသည္။ ဤအ႒ကထာပါဌ္ၿဖင့္ ပကတိသရဏဂုံကိစၥႏွင့္ အထူးကုိးကြယ္မႈကိစၥ ၂-ပါး၏ ကြဲၿပားၿခားနားမႈသည္ အလြန္ထင္ရွား၏၊ အထူးကိုးကြယ္မႈ တစ္မ်ိဳးၿဖစ္၍ ရဟန္း သံဃာ၌ ရွိခုိးမႈစသည္ကုိပင္ သရဏဂုံပ်က္ေၾကာင္း မဟုတ္ဟု ကြက္ၿခား၍  မိန္႔ဆုိရေလသတည္း၊ ပစၥဳပၸဳန္အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ႏွင့္ မင္းစုိးရာဇာကုိရွိခုိးမႈ, မိရိုးဖလာနတ္တုိ႔ကုိ ရွိခုိးမႈ, ကုိးကြယ္မႈ-စသည္တုိ႔သည္လည္း ထုိ႔အတူ သရဏဂုံပ်က္ေၾကာင္း မဟုတ္ကုန္။